Pozostałość dawnego rozplanowania miasta (obecnie wieś) lokowanego w XV wieku (pierwsza wzmianka z 1264 r.), którego centrum stanowi rynek z dużymi zachowanymi fragmentami XIX-wiecznej zabudowy pierzei rynkowych złożonych z drewnianych, parterowych domów ustawionych szczytowo do ulic i rynku.

Towarzyszą im powiązane z rynkiem wyróżniające się enklawy zabudowy takie jak: barokowy kościół Świętej Trójcy z XVIII wieku, synagoga z 1795, drewniana zabudowa ulicy Rzeszowskiej oraz duże skupiska fragmentarycznie zachowanej zabudowy zabytkowej lub pojedynczych obiektów zabytkowych przy ulicach z niego wychodzących.